Pico daCaledonia yolunu inanıyorum ki kimse unutmamıştır. Gezinin benim için en zor parkuruydu. İnanılmaz bir yokuş yukarı yürüyüşü gerektiriyordu.Yaklaşık 280 - 300m. düşey kot farkını kıvrıla büküle yükselerek devam eden bir yolu yürüyeceğiz. Çıkacağımız kot da 2219 m. rakımda kapısı olan bir bölge. Sonrasında parkın içinde yaklaşık 600 basamaklı bir merdiveni de, kuşu hangi basamağında görürsek o basamağa kadar çıkmamız gerektiği olayı vardı . Akşamları Lodge da yorgunluğumuzu atma saatleri keyifliydi.Nefis Brezilya kahveleri eşliğinde ,rengarenk kuşları ,oturduğumuz yerden gözleyerek dinleniyor ,günün özetini yapıyorduk. Yine de kaç gündür turdaydık.Üzerimizde mutlaka bir yorgunluk da vardı.
Ben bütün bunları düşünerek biraz bu yürüyüşten tırsmıştım ama denemeye değerdi tabi. Yola koyulduk. Yol kenarında gördüğümüz kuşlarla yavaş yavaş yükseldik. Bir noktadan sonra eğim biraz daha dikleşti. Bir çift yürümekten vazgeçti. Orada oturup turun dönüşünü bekleyeceklerdi. Ben de grubu yavaşlatmamak için rehbere Andy'ye ,gitmelerini benim de bu arkadaşlarla kalabileceğimi söyledim. Andy de zamanlama yaptığı için tamam dedi. Öğleye dönmemiz gerekiyordu zaten. Ben orada kaldım ama yavaş yavaş yürümeye de çalışıyordum. Grup gözden kayboldu ,aşağıda çift de gözden kayboldu. Burası Brezilya ülkem gibi değil,nerden ne çıkacağı belli değil. Jaguardan falan da tırsıyorum veya her ne yırtıcı hayvan ise . Tek başına yerleşim olmayan bir coğrafyada yürüyorum bir taraftan. Neyse sağımdan bir kuş solumdan bir kuş derken bir ötüş epey yürümüşüm. Bir dal çatırdısı duydum ,dal kırıldı yani..Bir de hırıltı gibi bir ses aynı anda. Böyle durumlarda koşmayacakmışınız falan. Nasıl aşağıya koşuyorum bir bilseniz! Bu arada çift de yavaş yavaş yürümüş onlar da ilk yerlerini terkederek yukarıya doğru çıkmış Allah'tan.Onları uzaktan görünce rahatladım. Ne idiyse arkamdan koşmadı çok şükür :) Buna sonra çok güldüm ama o anlar film gibi!
Şimdi epey bir yolu tekrar çıkmak gerekecek ve dönemeçte ne olduğu da belirsiz. Yine kendimi oyalayarak çiçekler ,ağaçlar falan derken bir demir kapıda yol bitti. O ne bir levha : Pico de Caledonia . Ulaştım!Bekçi kulubesinden sesler geliyor. Kapıyı kilitlemişler. Şöför , Aldo da bizimle yürümüştü .Bir baktım Aldo geldi kapıyı açtı. Brezilyalı Aldo ,bekçilerle sohbetteymiş.
Bizim turdaki arkadaşların birkaçı sırt çantalarnıı ve teleskoplarını orada bırakmışlar. Tam merdivenlerin başında ! Tabi grupta sıkı bir yürüyüş yapmıştı! Ben de her şeyimi oraya bıraktım . Şöyle merdivenlere baktım ama gruptan eser yok. Şimdiki düşüncem ise buraya kadar gelmişken grubun kuşu yukarlarda görmüş ve de dönüyor olabileceği .. Bu kısım şansa giriyor. Gerçeği Andy beni yine götürüp kuşu bulur ama yine program sarkar ve diğer kuşlara zaman kalmaz.
Bu hesabı da es geçmeye ve basamakları yavaş yavaş çıkmaya başladım. Yukarda hafif bir sis vardı. Kaç köşe döndüm hatırlamıyorum ama sonunda gözlerime inanamadım. Grup yaklaşık 80 basamak yukardaydı ve beni gördüler. Sanıyorum kuşu duymuşlardı ki Andy bana durmamı söyledi. Sonra biraz bekledikten sonra yukarıya çağırdı. Gruba kavuştuğuma inanamıyordum. Hatta ben gelir gelmez de değerli kuşumuzu rahat rahat gözlediğime hiç inanamıyorum. İtatiaia Spinetail , lokal endemik vatandaş merdivenin bir sağına bir soluna geçip duruyordu. Adeta bir çalı grubunun etrafında bir dönüyor, bir kayboluyor, bir görünüyordu. Fotoğraf çekmek yerine rahat rahat izlemeye karar verdim. Gruptakiler beni görünce şaşırdılar ,hatta gelir gelmez kretiği de atınca kutladılar. Zamanımı çok iyi hesaplayıp kullandığımı söyleyen oldu ama gerçek aynen anlattığım gibi sadece emeğin şansı! İnerken saydım 140 ıncı basamakta kuşu bulmuşlar . Manzara seyri için de, kalan 450 basamağı çıkmadık tabi. Hedef türlerimiz hemen hemen bir iki eksikle tamamlanıyordu. Onları da inerken görecektik :)
Bundan sonra böyle zor bir parkur olmaz herhalde diye düşünmüştüm ama 2015 de Ural Dağları zorluk derecesi bu yokuşu mumla arattı desem çok doğru olur. Ama keyfi! Ne kadar zor o kadar keyifli ! Kuşlar , birbirinden farklı coğrafyalarda ve değişik habitatlarda ,isim isim gözlerinizin önünegeldikçe tüm zorluklar hemen geride kalıyor..