Derek Marwin 'in Duncan da doğa koruma hikayesi . Benim İzmit Körfezi hikayeme benzer yönleri çok . En büyük ve en önemli farkı ; burada insanlar çok kolay böyle bir olayda kenetleniyor . Bütçe çalışmalarında kesinlikle güven sorunu yok .

Halen Emekli Derek , benzinini kendi koyduğu aracıyla Duncan daki tümalanların gözetimini ve sayımını yapıyor . Kanada da da emekli olarak yaşamak kolay değil . Hele petrol ülkesinde benzinin fiyatının bizdeki kadar olduğunu düşünürsek . Bu nedenle de Derek 'i kendi aracımıza alarak birlikte çevre sulak alanlara gittik . Somenos bataklığı gezimizi sona sakladık . Süper bir kuş gözlemci ile birlikteydik . Alanları ve nerede ne göreceğini çok iyi bilen , son derece deneyimli ,azimli biri . Alan için mücadele ederken en büyük sıkıntısı yol kenarındaki tapulu sazlık alanlar olmuş . İnşaat yapmak istemişler vb. gibi bir çok sorun . Sorunlar, çözümler,mücadele .. Derek'in neyi başardığı bu uzun yolda nasıl günler geçirdiğini dinlerken herhalde en iyi ben anlayabilirdim . Burada ona en büyük destek ayrıca yasaların gücü.

Alandaki yapılar katılan gözlemcilerin bütçeleriyle olmuş . Bu çok iyi kotarılmış bir çalışma hayran kaldım.Ahşap iskele taban elemanlarını ilk yaptırdığında çürümeler olduğunu , sonra talaşla atık malzemeleri karıştırıp doğaya duyarlı özel bir karışım ile elde edilen ve çürümeyen bir malzeme ile devam etmişler . Bu bütçe de üzerinde isimleri basılan duyarlı gözlemciler tarafından sağlanmış . Derek'e de en sevdiği köşeyi armağan etmişler .

Bir diğer başarısı da verdiği isim : Open Air Classroom - Açık hava dersliği . Levhaları da ekleyerek okulların periyodik olarak doğayı inceledikleri bir derslik olarak algılatmış . Son derece verimli geri dönüşler getirmiş bu çalışma . Yorgun , mütevazi , halen yeni çözümler ve yapılması gerekenlerin listesi aklında ve ifadesinde .. dolu dolu bir öğleden sonra geçirdik .