Ben, rehberim Daniel ve şöför sabah erkenden yola çıkmıştık.Iguazu’nun 100km. güneyinde ,Parque Provincial Uruguai ‘nin kmlerce içindeydik.Kuşlar için duraklayarak yola devam ediyorduk. Ormanda bir dere kenarında kahvaltımızı yaptık .Kahve içerken şelaleye inip ,hedef türüm kuşa bakındık. Arjantin’de Black throated Piping Guan (Kırmızı liste kategorisi EN )ın kalesi olarak bilinen iki noktadan biri de bu şelaleli dere..Kuşu göremeden ormana girdik. O saatlerde şelalede sadece balıklar vardı fakat bizim kuş yoktu..
Tam 5 saatten fazla süren nefis kuşlar ,maymunlar vb. arasındaki yağmur ormanı kuş gözlem turunu tamamlamış ve son derece acıkmış olarak öğle pikniğine kenetlenmiştik. Fakat Ormandan çıktığımda birden karşılaştığım bu güzelim kelebek yoğunluğu bana güzelim Piping guanı ,açlığımı her şeyi unutturuvermişti. Kelebeklerin yanına gittim,onlarla içiçe oturdum . İzlemeye doymak kesinlikle olası değildi. Sonra fotoğraf çekmeye başlayınca tek tek onları yakalamanın da zorluğunu gördüm.

İnsan bir yeri ,bir kuşu ,bir kelebeği ,bir ağacı hayal eder . Eder etmesine de kavuşma anı bazen bir kanat boyu kadar kısa ,bazen taa yukarlarda uçuşan bir yaprak gibi uzak olabilir. Aklımıza gelen olasılıkların bize göre sınırları vardır. Gözlerimin önündeki Kelebeklere bakarken orada ne olduğunu anlamaya çalışıyor bir yandan da sevinçten sıkışan nefesimi kontrol altına almaya çalışıyordum. Karşımda Doğa coşmuş ,hayallerimin çok ötesine geçmiş , kendi sınırsızlığını sergiliyordu.(Videolar aşağıda )

Rehbere beni yanlız bırakmasını rica ettim. Ormanda kuşa kitlenmiş olduğumuzdan kelebek ancak önüme konarsa ilgileniyordum ki çok merak ettiğim bir sürü kelebek uçup uçup ve sadece bir renk olup gitmişti. Ama şu an herbiri ve fazlası gözlerimin önünde hatta ellerimdeydi..

Zaman su gibi akıp gidiyor ben neyi çektiğimi neyi çekmediğimi şaşırıp duruyordum. Zorla oradan ayrıldım. Rehberim iki haber verdi biri şöför orada beklerken bizim kuş iki kez oradan geçmiş,diğeri ise “şelalede yüzlerce kelebek var “ oldu. Kendimi şelaleye attım. Kaymamaya ve kelebekleri ezmemeğe özen göstererek aralarına atladım.Ayaklarımın dibine kadar kelebek doluydu. Şelaleye bir aile bir yaşlarında olan oğullarını getirip suya soktular. Bu ara bir grup kelebek uzaklaştı. Fakat ne gam! Çömeldim kelebeklerin aralarına ,ağlasam mı haykırsam mı bilemiyordum .O an ağaçlara dikkatli baksam bizim kuşu da bulacakmışım ,fakat aklıma bile gelmiyordu. Sürekli şükrediyordum, çok sevinçliydim..

O gün çok sürpriz kuşlar ve Piping Guanı hoş hikayesiyle bulmak harikaydı.. Tutkunu olduğum doğa ömre bedel sürprizleriyle kapılarını açmıştı ardına kadar..
Gördüğüm kelebeklerin listesini henüz yapamadım. Fakat birkaçı dışında herbirinin adlarını bulduğum bir rehber kitabım var. İki de video linki ekledim. Yaşanılanı tam olarak yansıtmayan nefesimi tutarak çektiğim videolar.Yani çok iyi olmasa da anı biraz da olsa yansıtıyor.